słucham Gary Moor ,the prophet -jak gitara pieknie śpiewa w jego rekach ,jak tęsknie ,budzą się we mnie wspomnienia jakie mam? co w swoim życiu osiągnełam ? jest tylko tęsknota za czymś ,czystym,pięknym nieosiągalnym ,płaczę ! dlaczego płaczę .ta muzyka ! muzyka budzi takie tęsknoty .co właściwie przeżyłam ? tyle pytań i żadnej odpowiedzi.zamknąć oczy i utonąć w marzeniach o czymś ulotnym i może dlatego nieosiągalnym . czy moich 15 lat życia z H. chciałabym zapomnieć ,gdyby można cofnąc czas .zobaczyć Paryż G.M. tęsknie ale i pieknie , tyle kolorów w tej muzyce.są we  mysli złe , czarne,jak zapomnieć i żyć dalej skoro to ciągle powraca.

ech!życie

życie ech!
te krótkie dni i szara pogoda  sa przygnębiajace.nic się nie chce, dzień podobny do dnia można to określić jednym zdaniem .wstać,przeżyć,iść spać" nudzi mnie to juz , nic przede mną jakaś taka szarośc , pustka , no tak opieka na chora mamą zajmuje mi większośc czasu, jestem juz zmęczona bardzo .gdybym teraz się dowiedziała ,że jestem chora , nie wiem czy ciałoby sie mi leczyć . co ja w zyciu zrobiłam? chyba tylko przezyłam ,sama sobie z soba nie radzę , jest we mnie tyle niezadowolenia ,że obdarzyłabym kilkunastu ludzi. może to starsość mnie dopada? bo na pewno depresja
może jak troche popisze dla siebie, to mi przejdzie,? higiena psychiczna? co ja będe udawać przed sobą , jest mi żle i tyle. jakoś nie widze przyszłości. dzieci maja juz swoje życie (no prawie) nawet nie chce mi sie czytac tego co napisałam ,ale ciut lżej jakoś

Ab imo pectore!

"Gdzie tych słów wielkich jest wspólna kraina" 
(C.K.Norwid "Wielkie słowa")

Gubię myśli na wietrze

Nad głową gwiezdny pył

W oczach błękitne powietrze

Pod stopami maj

Księżyc oczy wypatruje

A ja idę

A ja czuję

zapach ziemi i ulotne kształty cieni

Z nich ułożę Ci posłanie

A gdy wstaniesz

Z drugiej strony lustra

Będę

Ja

Jeszcze Ci tylko opowiem........

o chmur marzeń na niebie

Kiedy z wiosennym deszczem

spadną łez rosą na Ciebie

Czy warto moknąć tą rosą?

A może rozłóż parasol?

Ale on nie zagłuszy

Słów , które z sobą niosą.....

Te chmury nabrzmiałe nadzieją...

Te sny rozświetlone gwiazdami

Ta wiosna kradnąca błękit

i szept motyla nad ranem

Jeszcze Ci tylko opowiem.......

Jak stara wierzba płacze

Gdy pochylonej nad wodą

Wiatr rozwiewa warkocze

Jeszcze Ci tylko opowiem....

O świerszcza przebrzmiałym koncercie

Już nie usłyszysz go więcej

Bo to wiosenna bajka

Jeszcze Ci tylko opowiem....

Ale już może inaczej?

Jeszcze Ci tylko opowiem.....

Nie , nie opowiem nic więcej

Bo oko jakieś zroszone

I zimnem zgrabiałe ręce

W chmurach się spotkały

 deszczu krople dwie
Jedna chce na ziemię,
 druga jeszcze nie
Przymknij senne oczy
Myśli dotknę Twych.
Może z zimnej kropli
ciepłe spłyną sny:
Przemykają marzenia
 w nie śmiałości półcieniach
Czasem tylko się któreś zatrzyma.
I odetchnie głęboko-
myślą sięgnie wysoko...
Obudzę jedno z nich
Żeby wyszyło Ci
Na snu poduszce
Moich myśli ślad
Wśród wielu światów jeden jest
spełnionych marzeń tkany nicią.
Ktoś wyszył na nim SOS,
 Ktoś inny serce na nim wyciął

Idzie polem cisza

Biała panna młoda

Śnieg w jej włosy wpisał

Oszroniony wiersz.

Chyba pójdę za nią

Bo mi trochę szkoda

Że po snów wybojach

Sama musi iść

Tu mgłami ubrany wiatr

nieuczesany.

Za to go lubię.

Sztuczności w nim brak.

I choć są gdzieś może pozłacane bramy,

ja mam szarą furtkę ,a za nią swój czas.

Zamknęłam dzień za sobą
jak drzwi zimnego domu
Ciepłe okna marzeń oglądam po kryjomu
ich ciepło nie dla mnie
ale ważne ,że są
Ciszy nie pytam bo i tak nie odpowie
Nie pytam wiatru , bo on ciągle w biegu
Siebie zapytam , ale myślę sobie
że w mnogości pytań
ginie wartość celu
a i tak
ŻYCIE JEST PIĘKNE

Tęsknota

Gonię z wiatrem polne sny , takie ciche i swobodne

Chmur wieczorne  łabędzi wiatr rozgania po niebie

Ziemia wzdycha i pachnie tęsknotą

Krople deszczu  , łez korale

A zaułkach samotności tęskność rodzi się niezmienna

Padaj deszczu więc

Nie oszczędzaj łez

W jesiennej samotności marzeń gwar

I wieczorne niebo gwiazdy udeptują

Kilka tęsknot zawiedzionych

Jakiś żal

A pragnienia niestrudzone

Wciąż się snują

Zimne jesienne dłonie ,

 wieczornych ptaków mgła ,

 spóźniony szczęścia goniec stracony czas swój gna .

I chociaż wie ,że nie dogoni …….nie przestaje gonić.

Kilka nut , kilka szczęść ,

 szkoda ,pora już wejść w marzeń nadprzestrzenną .

Tam nie dadzą różańca ,

 nie zaproszą do tańca ,

 ale serc tam niecodzienność

A  ptaki?

 A ptaki  jak to ptaki , ubrane w szczęścia kubraki ,

w słonecznych chmurach los swój kując z niebieskim wiatrem szybują .

Jesienne sny

Tu mgłami ubrany wiatr nieuczesany.

Za to go lubię .Sztuczności w nim brak

.I choć są  gdzieś może pozłacane bramy

ja mam szara furtkę.

 A za nią swój czas

Pośród zapomnień co pamięcią kiedyś były

przewija się młodego czasu ślad

Tylko dlaczego kiedy tamte

się skończyły

wyrasta pustka?

Czemu tak ich teraz brak?

------------------

W polu zabłąkany wiatr

na drzewa i trawy -

mgła .

Przy drodze donikąd nadziej iskierka

nieśmiało drga

A marzenia się snują po mokrych liściach

Na rudym liściu siada deszczowa niespodzianka

I lśni jak łzy zwierciadła w niewypowiedzianych bajkach

W jesiennej aurze krążę , choć wokół zapach pomarańczy

Za sobą nie nadążę

gdy cisza obok z wiatrem tańczy

 -----------------------

Ab imo pectore !

Niepokorny blask księżyca rodzi się

Noc z naręczem gwiazd pomyka głuchym polem

Ja w chaosie ciepłych słów mknę

Ale słowom się wyprzedzić nie pozwolę

Jesień swą nową suknię zrzuciła na drzewa i naga prowadzi je pod rękę

Jej włosy jak brzozowy diament

Oczy jak życia atrament

Szept spadających liści

Wspomnienia i nadzieje i ciepłych uczuć przypływ

Watr co w duszy wieje

I ptaka krzyk

----------

Na trawach deszczowe różańce

Przy drodze wiatr przysiadł

nieśmiały

A brzozy skończyły już tańce

i biały swój żal wypłakały

Posłucham tej polnej muzyki 

----------

Wspomnienia i nadzieje

ciepłych uczuć przypływ

I wiatr co w duszy wieje

I ptaka krzyk

A słońce jak

Wrześniowy ptak

Rozdaje pióra złote

I wiatr co w ciche trawy wpadł

Poszeptać ma ochotę

Z polnej ciszy ułożę kilka słów

Świerszcza granie zawieszę na ścianie

 --------------------

Pachną deszczem zbłąkane nadzieje

Chmury pną się po górach półmroku

A wiatr marzeń wciąż sieje i sieje

Jak w tym deszczu dotrzymać mu kroku?

Na trawach deszczowe różańce

Przy drodze wiatr przysiadł nieśmiały

A brzozy skończyły już tańce

I biały swój żal wypłakały

------------------

Wieczór jeszcze taki nieśmiały

Trawy pachną jesiennym zwyczajem

A świerszcz płochy ,choć sam taki mały

wiele szczęścia nut wokół rozdaje

Deszcz zapłakał w wieczornych cieniach

Słowa mokre jak wzruszeń bukiety

Z okna marzeń , którego już nie ma

Wciąż się snują deszczowe kuplety

------------ 

Na parapecie jesiennego okna

Wieczór zagościł i roztańczył cienie

Księżyc we mgle maluje postać

Szept spadających myli

Choć w oddali już tli się echo snu

Wiatr przywiał tu jesień

Chmur ciężkie oddechy

Wrzosowych uniesień nad łąkami smak

Liście jak motyle w cichym uczuć lesie

Brzozy roztańczone

Jeszcze tylko mgle uczeszę włosy

Polnym cieniom z rzęs postrącam rosę

Dzikich gęsi klucz

w chmurach się stroi

----------------------

Wśród jesieni wieczornej

drżą nadzieje niesforne

Myśli błądzą

w złudzeń półcieniach

Gasną lustra skojarzeń

Cichnie sad zwiędłych marzeń

Tylko mgła twarzy Twojej nie zmienia

 ----------------

W kałużach szczęścia wiosny motyle
szukają blasku swych własnych skrzydeł
A ja z nadzieją mówię do wiosny
-spraw by marzeniom skrzydła wyrosły

Lekka cisza ,jak drżenie nocnych powiek
wiatr przytula marzenia śpiące
A ja słyszę szelest pachnących ciepłem nut
Tylko z oczu zsunę chmur zasłonę
Jeszcze tylko porozmawiam z wiatrem chwile
By uwolnić łagodności marzeń - motyle
WIOSNA!!

---------------------

Gonię z wiatrem polne sny , takie ciche i swobodne

Chmur wieczorne łabędzi wiatr rozgania po niebie

Ziemia wzdycha i pachnie tęsknotą

Krople deszczu , łez korale

A zaułkach samotności tęskność rodzi się niezmienna

Padaj deszczu więc

Nie oszczędzaj łez

W wiosennej samotności marzeń gwar

I wieczorne niebo gwiazdy udeptują

Kilka tęsknot zawiedzionych

Jakiś żal

A pragnienia niestrudzone

Wciąż się snują

Pośród zapomnień co pamięcią kiedyś były

przewija się dawnego czasu ślad

Tylko dlaczego, kiedy tamte się skończyły

- wyrasta pustka

Czemu tak ich teraz brak?

----------------

Ptaki na nieba ekranie,wiosenne grają swe role
Film dzwięczny to niesłychanie
lecz ciągu dalszego się boję
Zatrzymam chyba projekcję,
by obraz ten już się nie zmieniał
Marzeń się muszę wystrzegać
bo one jak wolne ptaki
Wystarczy im skrawek nieba
by więcej ich nie zobaczyć
A wtedy niebo tak chmurne
jak gdyby coś się skończyło
Unikać muszę marzeń
jakby ich wcale nie było
A może nie?

------------

Ciszą pachnie każda niedojrzała myśl ,gdy dojrzeje trudno będzie za nią iść .
Bo choć ptakom klatki pootwiera,nie wiem czy się cieszyć
lubię ciszę zbierać
Niepokorny blask księżyca rodzi się
Noc z naręczem gwiazd pomyka głuchym polem
Ja w chaosie ciepłych słów mknę
Ale słowom się wyprzedzić nie pozwolę
Tylko na ucho Ci powiem
Jesień swą nową sukienkę zrzuciła na drzewa i trawy
I nagą prowadzę pod rękę
Jej włosy jak brzozowy lament
Oczy jak życia atrament
 ----------------------


Słyszę jak obok mknie życie
a kolor ma zielony
choć wokół pachnie szarość
to ono w blasku dnia
Spytałam czy pokaże mi swe jasne strony
A ono - może kiedyś
bo dziś tam miejsca brak
Poczekam i odnajdę jeszcze taki brzeg
gdzie rzeka życia
ciepłym pachnie nurtem
Choć dotknąć nie mogę
to i tak ruszę
w drogę malowaną
palcem na wodzie

----------------------

Już spod powiek czasu ciemność się wymyka
Frasobliwych myśli w polu mglisty ślad
A na uczuć strunach wczorajsza muzyka
Marzeń muzykańci już nie chcą grać
Podaj swą dłoń ,wypłyniemy w melancholii toń
A liście jak motyle zatańczą u stóp
Tu wzruszeń rośnie tyle ......i dobrze z nimi mi
Chodżmy ...póki jeszcze słońce drży na marzeń horyzoncie 

-----------------

Pośród białej cichości pusty dom
Ciemne okna i kominy dymu głodne
W pajęczynie dnia wiatr skrył samotność swą
W kącie przykucnęło czyjeś chłodne serce
A może rozpalmy w marzeń kominku?
Płynę cicho pośród marzeń obłoków
Już tak blisko ,a wciąż tak daleko
i nadziei latarnie rozsiewają niepokój

---------------


Piszę do Ciebie cichy list...
choć listów pisać nie umiem
W nim ciepły dotyk..uczuć błysk
nim znów się zgubię w życia tłumie
I chociaż bliżej jest niż dalej
I niby lepiej jest niż gorzej
Listów nie czyta nikt już wcale
Ten pod przydrożnym kamień włożę
Bo to cichy list...
Su

----------------------

 
Jeszcze Ci tylko opowiem...o chmur marzeń na niebie

Kiedy z wiosennym deszczem

spadną łez rosą na Ciebie

Czy warto moknąć tą rosą?

A może rozłóż parasol?

Ale on nie zagłuszy

Słów , które z sobą niosą.....

Te chmury nabrzmiałe nadzieją...

Te sny rozświetlone gwiazdami

Ta wiosna kradnąca błękit

i szept motyla nad ranem

Jeszcze Ci tylko opowiem.......

Jak stara wierzba płacze

Gdy pochylonej nad wodą

Wiatr rozwiewa warkocze

Jeszcze Ci tylko opowiem....

O świerszcza przebrzmiałym koncercie

Już nie usłyszysz go więcej

Bo to wiosenna bajka

Jeszcze Ci tylko opowiem....

Ale już może inaczej?

Jeszcze Ci tylko opowiem.....

Nie , nie opowiem nic więcej

Bo oko jakieś zroszone

I zimnem zgrabiałe ręce

Su

------------------

  Gonię z wiatrem polne sny , takie ciche i swobodne
Chmury wieczorne  łabędzi wiatr rozgania po niebie
Ziemia wzdycha i pachnie tęsknotą

Krople deszczu  , łez korale

A w zaułkach samotności tęskność rodzi się niezmienna

Padaj deszczu więc

Nie oszczędzaj łez

W wiosennej samotności marzeń gwar

I wieczorne niebo gwiazdy udeptują

Kilka tęsknot zawiedzionych

Jakiś żal

A pragnienia niestrudzone

Wciąż się snują

Tu mgłami ubrany wiatr nieuczesany.

Za to go lubię .Sztuczności w nim brak

.I choć są  gdzieś może pozłacane bramy

ja mam szara furtkę.

 A za nią swój czas

---------------------

Wiatr brzozom warkocze rozwiewa
Sen błądzi po marzeń opłotkach
Noc czułość rozsiewa na serca i drzewa
Wiosna,Wiosna
            Te chmury nabrzmiałe nadzieją
            Te sny rozświetlone gwiazdami
            Ta wiosna kradnąca błękit
            i szept motyla nad ranem
            Gubię myśli na wietrze

Nad głową gwiezdny pył

W oczach błękitne powietrze

Pod stopami maj

Księżyc oczy wypatruje

A ja idę

A ja czuję

zapach ziemi i ulotne kształty cieni

W kałużach szczęścia wiosny motyle
szukają blasku swych własnych skrzydeł
A ja z nadzieją mówię do wiosny
-spraw by marzeniom skrzydła wyrosły

Lekka cisza ,jak drżenie nocnych powiek
wiatr przytula marzenia śpiące
A ja słyszę szelest pachnących ciepłem nut
Tylko z oczu zsunę chmur zasłonę
Jeszcze tylko porozmawiam z wiatrem chwilę
By uwolnić łagodności marzeń-motyle
WIOSNA!!

--------------

Na parapecie jesiennego okna

Wieczór zagościł i roztańczył cienie

Księżyc we mgle maluje postać

Szept spadających myśli

Choć w oddali już tli się echo snu

Wiatr przywiał tu jesień

Chmur ciężkie oddechy

W polu zabłąkany wiatr na drzewa i trawy -mgła

Przy drodze donikąd nadziej iskierka

nieśmiało drga

A marzenia się snują po mokrych liściach

Na rudym liściu siada deszczowa niespodzianka

I lśni jak łzy zwierciadła w niewypowiedzianych bajkach

W jesiennej aurze krążę , choć wokół zapach pomarańczy

Za sobą nie nadążę gdy cisza obok z wiatrem tańczy

a ciszy nie pytam bo i tak nie odpowie

     wiatru nie pytam ,bo on ciągle w biegu

Siebie zapytam , ale myślę sobie

Że w mnogości pytań

Ginie wartość celu

Su

------------------------

Już się rozjesienił
cichej brzozy czas
już w oddechu ziemi
ginie lata smak
Ale jeszcze kiedyś...
choć wiem ,że nie dziś
dobrze będzie
z wiosną
pod rękę iść

Lekka cisza jak drżenie nocnych powiek
Wiatr przytula pragnienia śpiące
A ja z drogi biegnącej do snu
słyszę szelest pachnących ciepłem nut
Su

-------------

 Przyszła dziś do mnie
jesień w wiatrem
podszytej sukience.
Uczucia chłodem rozkwitły
gdy mnie ujęła za ręce.
A może jesiennej czułości
starczy na długie wieczory?
I ciepło w sercu zagości
bez zbędnej życia przekory
Su

-------------

 Póki jeszcze czasem coś dojrzewa w nas
Póki wieczór nosi księżycową twarz
Póki jeszcze serca bicie rzeżbi
ścieżki uczuć skrycie...wzruszeniami
Młodym księżycem oczy zachwycę
na chwilę
Nim w jedną stronę
ostatni wykupię bilet
Pośród jesiennej skrytości
Pośród uśmiechów i złości
W mgle się zanurzę
Su